۳۱
مرداد
دیگری برخاست می شد مست مست
پای کوبان بر سر آتش نشست
دست در کش کرد با آتش به هم
خویشتن گم کرد با او خوش به هم
چون گرفت آتش زسرتا پای او
سرخ شد چون آتشی اعضای او
ناقد ایشان چو دید اورا زدور
شمع کردست هم رنگش زنور
گفت این پروانه در کار است و بس
کس چه داند این خبردار است و بس
آنکه شد هم بی خبر هم بی اثر
از میان جمله او دارد خبر
تا نگردی بی خبر از جسم و جان
کی خبر یابی زجانان یک زمان
عطار نیشابوری
